به گزارش روزنامه اخبار کیش، یکی از معضلاتی که در کشور به شدت دیده می شود و مسئولان را به فکر یافتن راهکارهای مناسبی برای از بین بردن آن انداخته است اجاره بهای مسکن است که در جزیره کیش دیگر از یک معضل عبور کرده و به یک بحران بزرگ تبدیل شده است.
طی سال های گذشته همواره شاهد افزایش اجاره بهای مسکن در کنار افزایش قیمت دیگر محصولات خوراکی و غیر خوراکی بوده ایم اما از سال ۹۹ به یکباره قیمت اجاره بهای مسکن با یک جهش ناگهانی روبرو شد به طوری که زمینه بروز پدیده ای به نام مهاجرت معکوس از کیش را به وجود آورد.
با طرح هایی که در سال های اخیر توسط مسئولان جزیره کیش به شکل های مختلف مطرح شد انتظار می رفت این معضل به مرور از بین رفته و تاحدودی حل و فصل شود اما متاسفانه تغییرات پی در پی مدیریتی موجب شد تا تمامی وعده های مسئولان عقیم و برزمین بماند.
برزمین زدن کلنگ ساختن حدود ۴۰۰ واحد مسکونی در منطقه سفین برای بومیان در زمان غلامحسین مظفری و بیان اینکه زمین بزرگتری برای ساخت مسکن ملی برای کارکنان اصناف و اقشار کم درآمد اختصاص داده شده یکی از وعده هایی بود که برای مدت زمانی کوتاه مردم را به کاهش قیمت اجاره بهای مسکن امیدوار کرد اما با برکناری مظفری این کلنگ زنی در حد همان وعده و وعید باقی ماند.
در مدت زمان کوتاه سپری شده در زمان سرپرستی جعفر آهنگران هم در خصوص این مشکل صحبت های بسیاری شد اما هیچ اقدامی صورت نگرفت.
سرپرستی محمدرضا لواسانی هم کوتاهتر از آن بود که بتوان انتظار داشت در این مورد اقدامی اساسی صورت گرفته باشد اگر چه در این دوره کوتاه هم یک کلنگ زنی با هدف ساخت مسکن در بخشی از جزیره انجام شد که از ابتدا نیز نمی شد امیدی به ان بست.
البته ناگفته نماند که دوره مدیریت عاملی علی اصغر مونسان منطقه ای در نزدیکی دهکده ساحلی و بازیافت به نام مسکن مهر کلنگ زده و عملیاتی شد که قرار بود بخشی از واحدهای احداثی( برنامه ریزی برای احداث هزار واحد مسکونی) در این منطقه به کارکنان ادارات و سازمان ها در سازمان و کارکنان اصناف و بخش های گردشگری اختصاص داده شود و تعدادی از اقشار کم درآمد نیز از وجود واحدهای احداث شده در این منطقه که در سه فاز قرار بود انجام شود بهره مند شوند که در نهایت تنها بخشی از کارکنان سازمان به این واحدها نقل مکان کردند و مشخص نیست که سرنوشت واحدهای دیگر چه شد و به چه کسانی واگذار شد.
با گشت و گذاری در سطح شهر و گفتگو با ساکنان جزیره کیش به خوبی می توان استیصال را در کلام و چهره بخش عظیمی از ساکنان این خاکپاره مرجانی مشاهده کرد؛ اتفاقی که سال گذشته منجر به مهاجرت معکوس تعداد زیادی از کیشوندان که سال های سال از عمر و جوانی خود را در این شهر گذرانده بودند و انتظار داشتند روزی بتوانند در شرایط بهتری به شهر و دیار خود بازگردند اما گرانی های افسار گسیخته در تمامی بخش ها به ویژه مسکن آن ها را برآن داشت که بار سفر بسته و از کیش مهاجرت کنند.
پدیده مهاجرت برای کسانی که عشق و علاقه ای به این جزیره مرجانی دارند یک پدیده تلخ و رنج آور است، پدیده ای که در سال جدید نیز دامان بسیاری از کیشوندان را خواهد گرفت اگر مسئولان راهکاری برای آن نیابند.
یکی از مشکلات عمده ای که مهاجرت معکوس بخش کم درآمد و آسیب پذیر به جامعه کیش وارد می کند کمبود نیروی کار و سرمایه انسانی به خصوص در بخش گردشگری است.
در سال گذشته شاهد بودیم که بسیاری از کارفرمایان در بخش های مختلف گردشگری به ویژه پروژه های عمرانی، فضای سبز، خدمات شهری، هتل ها و مراکز پذیرایی با کمبود نیروی کار مواجه بودند که این رخداد بی شک بار دیگر با شدت بیشتری تکرار خواهد شد.
از آثار تلخ دیگر این پدیده شوم کمبود نیروی انسانی در بخش آموزش و پرورش است که هم اینک نیز سیستم آموزشی ما با آن دست به گریبان است و بسیاری از معلمان از وضعیت مسکن و معیشت ناراضی هستند.
عدم امکان بهره گیری از تسهیلات ودیعه مسکن که در سرزمین اصلی به مستاجران اختصاص داده می شود نیز مسئله ای دیگری است که در کیش انتخاب یک مکان مناسب برای زندگی با وجود افزایش بی ضابطه اجاره مسکن، را سخت تر می کند.
سارا با اظهار تاسف از اینکه صاحب خانه – که البته در کیش زندگی نمی کند – نزدیک به ۶ میلیون تومان اجاره خانه اش را افزایش داده است می گوید: سال گذشته صاحب خانه به یکباره تقاضا کرد تا اجاره را سه برابر کنیم و ما که از عهده چنین اجاره ای بر نمی آمدیم به محل دیگری نقل مکان کردیم و برای تامین ودیعه خواسته شده توسط مالک جدید سختی زیادی کشیدیم و زیر بار بدهی رفتیم و هنوز از بدهی های گذشته کمر راست نکرده ایم که مالک بار دیگر نزدیک به ۶ میلیون تومان افزایش اجاره داده در حالیکه چنین افزایش حقوقی نداشته ایم و البته افزایش قیمت اجناس دیگر هم به این مبلغ درخواستی مالک که اضافه شود می بینیم که در زندگیمان یک فاجعه اتفاق افتاده و آثار آن به زودی خود را نشان خواهد داد.
این کیشوند افزود: شاید دیگر امکان اقامت در کیش را نداشته باشم و به فکر مهاجرت به شهر دیگری هستم که توان ادامه زندگی را در آن داشته باشم.
وی ادامه داد: بسیاری از دوستان و اطرافیان ما در شرایط مشابهی قرار دارند و اگر وضعیت به همین منوال ادامه داشته باشد دیگر تعداد قلیلی از افراد با توان مالی بالا بدون وجود نیروی کار در کیش خواهند ماند و خدمات رسانی به بدترین شرایط خواهد رسید.
وقتی نیروی کار و سرمایه انسانی آموزش دیده در محیط کار و خدمات رسانی حضور نداشته باشند مشکلات عدیده ای بروز و ظهور خواهد کرد و در مدت زمان کوتاهی با یک بحران در بخش های مختلف تولید و اشتغال روبرو خواهیم بود زیرا هیچ کارگر و کارمند معمولی با توان متوسط رو به بالا هم نمی تواند با شرایط کنونی به زندگی در کیش ادامه دهد.
سال هاست که مسئولان با این بهانه که در کوتاه مدت نمی توان کاری کرد و طرح های میان مدت و بلند مدتی برای رفع مشکل مسکن دارند ماه ها و سال ها را تلف کرده و هیچ حرکت مثبتی از خود نشان نداده اند و این معضل نه تنها در کوتاه مدت که در میان مدت و بلند مدت هم از بین نرفت و تمامی وعده ها یک سراب بیشتر نبود.
بررسی های کارشناسی نیز نشان داده است که عوامل متعددی در این افزایش اجاره بها دخیل هستند که تنها با یک مدیریت صحیح از سوی مسئولان منطقه آزاد کیش و همراهی دیگر نهادها در بخش های دولتی و خصوصی این معضل قابل کنترل است اما گویا هیچ عزم و اراده ای برای رفع این مشکل در مسئولان وجود ندارد.
بی تردید بسیاری از شهروندان عزیزجزیره به ویژه خوانندگان روزنامه اخبار کیش نیز در این روزها با رویکرد افزایش اجاره بها از سوی مالکان مواجه شده اند.
اگر تجربه و مطلبی در این خصوص دارید ما آماده شنیدن و انعکاس آن هستیم.