در یادداشت حسین مرادی آمده است: ثبات، کلمه‌ای با یک دنیا تحلیل، پرسش و پاسخ است؛ ثبات اقتصادی، ثبات سیاسی، ثبات فرهنگی و…؛ اما کمتر گفتمانی در کشور بر پایه ثبات مدیریتی تاکنون شنیده‌ایم؛ ثباتی که در صورت تثبیت، می‌تواند تاثیری کلان در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی، بین‌المللی و سایر بخش‌ها داشته باشد.

اهمیت ثبات در بدنه مدیریت‌ها به اندازه‌ای مهم و موثر است که می‌توان از هدر رفت بیت‌المال و هزینه‌های گزاف در مسیر آزمون و خطاهای مدیران جدید و یا حتی هزینه‌کرد در مقابل به دست آمدن تجربه از جیب بیت‌المال جلوگیری کرد.

دیدگاه نگارنده به هیچ عنوان بر پایه مخالفت با رویکرد جوانگرایی در بدنه مدیران کشور نیست؛ بلکه بر این باور است که اگر به واقع همتی بر رویکرد جوانگرایی در بدنه مدیران داشته باشیم، با یک بار هزینه در مسیر کسب تجربه می‌توانیم سالیان درازی از این آزمودگی در مسیر توسعه همه‌جانبه کشور با نگاه به ثبات مدیریتی منتفع شویم.

هدف از طرح این موضوع، تجربه مدل ثبات مدیریت در مناطق آزاد در دولت‌های یازدهم و دوازدهم است که نشان از عملکردی مثبت در توسعه این مناطق از کشور دارد و عمده این حرکت روبه جلو و توسعه‌گرایانه مناطق آزاد بر محور ثبات مدیریتی شکل گرفته است؛ البته در همین راستا، در مناطقی هم در این دوران شاهد عدم ثبات مدیریت بوده‌ایم که با نگاهی به عملکرد آن منطقه می‌توان به افول توسعه‌گری و از همه مهم‌تر بلاتکلیفی فعالین اقتصادی و سرمایه‌گذاران رسید.

بی‌تردید تجربه مناطق آزاد با رویکرد صرفا خوددرآمدی بر پایه ایجاد و توسعه منطقه‌ای بدون نگاه به جیب دولت، تنها دستاورد توسعه‌ای با مدل مناطق آزاد کشور نبوده است؛ چراکه مهاجرت معکوس از مراکز استان‌ها و شهرهای کشور به مناطق آزاد کمتر برخوردار در گذشته وجود نداشته؛ ایجاد زیرساخت‌های بزرگ عمرانی، گردشگری، صنعتی، تولیدی و ترانزیتی هم نبوده است؛ ایجاد اشتغال پایدار با تقویت تولید و صنعت در مناطقی که هیچ اشتغالی نداشته‌اند هم نبوده است و همچنین روحیه امید به زندگی در مناطقی مرزی و بدون هیچ امکانی برای مردمانی که ضامن امنیت کشور در مرزها هستند هم نبوده است؛ اما تمامی این نداشته‌ها و ناامیدی‌ها با شکل‌گیری مناطق آزاد در نقاط عمدتا محروم و مرزی به واقع از بین رفته است که نمونه عینی و بارز آن را می‌توان در منطقه آزاد قشم به خوبی مشاهده و لمس کرد.

از نگاه بسته و تاریک منتقدین، تمامی این دستاوردها در مناطق آزاد شاید هیچ بوده باشد، اما حتم بدانید که رمز موفقیت و رسیدن به این میزان از توسعه و آبادانی در حد توان هر منطقه، در دل ثبات مدیریت و اعتماد به مدیران مناطق آزاد در دولت یازدهم و دوازدهم است.

اگر نمی‌خواهیم از تجربیات موفق این فرزند اقتصادی انقلاب که همانا مناطق آزاد است، استفاده کنیم، خوب است از این تجربه گرانبهای مثبت ثبات مدیریتی در کل کشور و ساختار مدیریتی بهره‌مند شویم.

باور داشته باشیم که مناطق آزاد در کنار همه آموزه‌های دستیابی به اقتصاد آزاد بین‌المللی که ارائه می‌دهند، درس‌ها و تجربیات مدیریتی بر مدل اقتصاد آزاد را هم در پس خود دارند که می‌تواند راهی مطمئن در مسیر توسعه کشور باشد.