به گزارش روزنامه اخبار کیش از خبرگزاری صداوسیما ، شکی نیست که خارش بدن بسیار آزار دهنده است و مقاومت در برابر خاراندن بدن کار غیر ممکنی به نظر می‌رسد. اما در موارد زیر از خاراندن بدن خود پرهیز کنید.

۱- پوست خشک:

خشک شدن لایه‌ی بیرونی و محافظ پوست، شایع‌ترین علت خارش پوستی است. چربی‌های پوست مانند یک حائل برای آن عمل می‌کنند (با حفظ رطوبت)، اما این چربی‌ها مقدار کمی دارند. خاراندن پوست شاید لذتی موقتی داشته باشد، اما می‌تواند لایه‌ی بیرونی پوست را که در اثر خشک شدن صدمه دیده، از بین ببرد.

با این کار شکاف‌ها و منافذی در پوست ایجاد می‌شود که می‌تواند منجر به بروز عفونت شود. علاوه بر این، عناصر قوی شوینده‌ها یا محصولات زیبایی می‌توانند به داخل پوست نفوذ کنند و با وجود آنکه پیش از آن حساسیتی به آن‌ها نداشته اید، حالا این مواد می‌توانند باعث واکنش آلرژیک شوند.

راه حل: با آب گرم و نه داغ حمام کنید و زمانی که پوست هنوز مرطوب است از کرم‌های مرطوب کننده استفاده کنید.

۲- نیش حشرات:

وقتی پشه‌ای ما را می‌گزد، سیستم ایمنی ورود بزاق پشه به بدن را تشخیص می‌دهد و با آزاد کردن هیستامین‌ها در بدن با آن مقابله می‌کند، همین مسأله باعث خارش پوست می‌شود. یکی دیگر از علل شایع خارش، نوعی مایت کوچک به نام «چیگر» است که در جنگل‌ها و مناطق سر سبز وجود دارد.

گزش چیگر نوعی آنزیم وارد بدن می‌کند تا بافت آن را از بین ببرد. این مسأله باعث سفت شدن سلول‌های پوستی محل گزیدگی و خارش پوست می‌شود. علاوه بر این ها، نیش مورچه‌های آتشین نوعی زهر در بدن ازاد می‌کند که باعث به وجود آمدن تاول‌های چرکین و احساس خارش می‌شود. این تاول‌ها را به هیچ وجه نباید خاراند، چون احتمال عفونت و تشدید تاول‌ها را بیشتر می‌کند.

راه حل: کیسه‌ی یخ را روی محل گزیدگی قرار دهید. پماد‌های ضد خارش بدون نسخه مثل هیدروکورتیزون هم می‌تواند مؤثر باشد.

۳- زخم‌هایی که کاملا بهبود نیافته اند:

رخم‌ها طی دوران ترمیم دچار خارش شدیدی می‌شوند و این مسأله بخشی از واکنش ضد التهابی بدن است. در حقیقت، در هنگام بریدگی پوست، عصب‌ها هم قطع می‌شوند و زمانی که این عصب‌ها شروع به ترمیم شدن می‌کنند پوست دچار خارش می‌شود.

خاراندن جای زخم سبب می‌شود پوست نازکی که سعی در ترمیم خود دارد آسیب ببیند و پروسه‌ی بهبودی زخم به طول انجامد یا زخم بدتر شود. از طرفی دیگر، در زیر ناخن‌ها باکتری‌هایی وجود دارد که می‌توانند به درون زخم نفوذ کند و باعث عفونت شوند.

راه حل: سرما خارش را تسکین می‌دهد بنابراین می‌توانید از منتول موضعی خنک کننده استفاده کنید.

۴- آفتاب سوختگی:

آفتاب سوختگی هم مانند دیگر زخم‌ها سبب می‌شود بدن در برابر آن واکنش ضد التهابی داشته باشد. اگرچه در این حالت عصب‌ها کاملا قطع نمی‌شوند، اما صدمه می‌بینند و به همین دلیل پوست محل آفتاب سوختگی دچار خارش می‌شود. خاراندن پوست می‌تواند به آن صدمه بزند، سرعت فرآیند بهبود را کاهش دهد و زخم را بدتر کند.

راه حل: کمپرس سرد و ژل‌های آلوئه ورا خارش ناشی از آفتاب سوختگی را تسکین می‌دهند و پماد کورتیزون به تسکین التهاب آن کمک می‌کند.

۵- اگزما:

اگزما نوعی بیماری پوستی است که باعث خشکی، سفت شدن و التهاب پوست می‌شود. در این حالت بخش‌هایی از پوست بر اثر محرک‌های خاصی مثل پارچه، عطر و ذرات آلرژی زای موجود در هوا اذیت شده و دچار خارش می‌شود. اگرچه بی اعتنایی به این خارش امکان پذیر نیست، اما خاراندن محل اگزما هم آن را بدتر می‌کند. با اینکار پوست ضخیم تر، تیره‌تر و چروک خورده‌تر می‌شود، خارش آن بیشتر شده و درمان اگزما دشوارتر می‌شود.

راه حل: کمپرس سرد و پماد‌های هایپوآلرژنیک می‌توانند مؤثر باشند، اما اگر خارش قابل تحمل نیست به پزشک مراجعه کنید تا با تجویز استروئید موضعی قوی و آنتی هیستامین‌ها التهاب ناشی از اگزما را تسکین دهد.

۶- پسوریازیس:

۱۰ محل خارشی که هرگز نباید آن‌ها را بخارانید

در این حالت، به دلیل فعالیت بیش از اندازه‌ی سیستم ایمنی، بدن سلول‌های پوستی را با سرعت نامناسبی تولید می‌کند و به جای مدت زمان طبیعی ۲۸ تا ۳۰ روز، طی تنها ۳ روز سلول‌های جدید به سطح پوست اضافه می‌شوند. چون پوست قادر نیست سلول‌های مرده‌ی خود را به همان سرعت از بین ببرد این سلول‌ها انباشته می‌شوند، در نتیجه ظاهری قرمز رنگ و تکه تکه به پوست می‌دهند و گاهی باعث خارش می‌شوند. در برابر میل به خاراندن آن مقاومت کنید، چون باعث خونریزی این بخش از پوست می‌شود.

راه حل: استفاده از مرطوب کننده می‌تواند در تسکین خارش مؤثر باشد، اما با مراجعه پزشک هم می‌توانید از درمان‌های مخصوص پسوریازیس برخوردار شوید.

۷- درماتیت تماسی:

در این بیماری که از زیر مجموعه‌های اگزما محسوب می‌شود، در اثر تماس با محرک‌ها (مثل الکل صنعتی) یا مواد حساسیت زا (مثل عصاره‌ی پیچک سمی) پوست دچار خارش می‌شود. مواد محرک، لایه‌ی محافظ پوست را از بین می‌برند و فورا آن را دچار التهاب می‌کنند. مواد آلرژی زا هم سیستم ایمنی بدن را تحریک می‌کنند و پس از گذشت چند روز در همان نقطه‌ی تماس یا جای دیگری از بدن، التهاباتی قرمز رنگ به وجود می‌آورند که با خارش همراه هستند. از خاراندن آن پرهیز کنید. این کار می‌تواند باعث خونریزی، عفونت و تشدید خارش شود.

راه حل: عامل مشکل (برای مثال لباس هایتان) را با شوینده‌ای بشویید که در گذشته به آن حساسیت نداشته اید و در آینده هم از آن مواد محرک یا آلرژی زا دوری کنید. با استفاده از کمپرس سرد، پماد هیدروکورتیزون و دارو‌های بدون نسخه‌ی مخصوص آلرژی، خارش را تسکین دهید. اگر عامل محرک یا حساسیت زا را نمی‌شناسید، به پزشک مراجعه کنید تا با انجام تست آلرژی آن را تشخیص دهد.

۸- شوره‌ی سر:

این دانه‌های سفید رنگ علاوه بر ظاهر ناخوشایندی که ایجاد می‌کنند، خارش ناشی از آن‌ها هم غیر قابل تحمل است. شوره‌ی سر در اصل بر اثر نوعی قارچ به نام «مالاسزیا» به وجود می‌اید. این قارچ بر روی پوست سر همه‌ی ما زندگی می‌کند، اما در مورد کسانی که مستعد شوره‌ی سر هستند، قارچ مالاسزیا باعث تحریک و تولید بیش از اندازه‌ی سلول‌های پوست می‌شود. خاراندن کف سر می‌تواند تحریکات پوستی ناشی از مالاسزیا را تشدید کند.

راه حل: در این مورد به خصوص باید پیشگیرانه عمل کرد. شامپو‌های مخصوص شوره‌ی سر می‌توانند مؤثر باشند، اما اگر این شامپو‌ها کمکی نکردند، پزشک متخصص پوست و مو می‌تواند درمان قوی تری را برایتان تجویز کند.

۹- قارچ پا:

احساس خارش شدیدی که در پاهایتان دارید بر اثر قارچی است که احتمالا در حمام، باشگاه یا استخر به آن مبتلا شدید. در این حالت علاوه بر آنکه پوست به ویژه نواحی میان انگشتان پا پوسته پوسته می‌شود، کف پا هم خشک و پا قرمز می‌شود. از خاراندن پای خود پرهیز کنید. علاوه بر آنکه این کار باعث صدمه دیدن پوست و عفونی شدن آن می‌شود، در اثر تماس غیر سهوی دست ها، قارچ‌ها و در نتیجه خارش ناشی از آن‌ها به نقاط دیگر بدن هم گسترش پیدا می‌کند.

راه حل: می‌توانید از پماد‌های بدون نسخه‌ی ضد قارچ استفاده کنید، اما اگر مؤثر نبود به پزشک مراجعه کنید.

۱۰- بواسیر:

این مشکل مربوط به گروهی از رگ‌های خونی است که در زیر سطح غشاء مخاطی روده و مقعد واقع شده اند. گاهی این رگ‌ها متورم شده (بر اثر بارداری یا اضافه وزن و یا فشار آوردن در زمان اجابت مزاج) و در زمان ترمیم باعث خارش شدید پوست می‌شوند. خاراندن مقعد تنها باعث تشدید خارش می‌شود.

راه حل: استفاده از پماد‌های بدون نسخه‌ی مخصوص بواسیر، پد‌های بهداشتی مخصوص کاهش التهاب و یا کیسه‌ی یخ می‌تواند مؤثر باشد. به ویژه بعد از اجابت مزاج، می‌توانید تشتی را از آب گرم پر کرده و داخل آن بنشینید. سپس خود را به آرامی خشک کنید. تمیز کردن و خشک کردن بیش از اندازه‌ی مقعد می‌تواند خارش را تشدید کند.