به گزارش روزنامه اخبار کیش از ایرنا،لعیا خیام باشی که داوری خود را در رشته تنیس از سال ۹۳ آغاز کرده امروز در گفت وگو با ایرنا افزود: داوری تنیس دارای یک سری درجه بندی است که به ترتیب شامل:نشان سفید،برنز،نقره ای و طلا می شود. در حال حاضرحداقل ۱۰ داور مرد موفق به کسب نشان سفید داوری شده اند که تاثیر بسیار زیادی از نظر تجربی و کاری برای آنها خواهد داشت و مجوزی برای حضور آنها در تورنمنت های مختلف می شود. 

وی که داوری رقابت‌های تنیس جام حذفی زنان در کیش را نیز بر عهده داشت، رسیدن داوران زن به نشان سفید را از اهداف بزرگ خود و دیگر داوران دانست و افزود: یکی از علل اصلی نرسیدن داوران زن به نشان سفید، عدم برگزاری تورنمنت‌های بین‌المللی در کشور است. البته تورنمنت هایی در کشورهای آسیایی برگزار می شوند اما بسیار با گرید جهانی مورد نیاز برای نشان سفید فاصله دارند.

خیام باشی در ادامه گفت: تا چندین سال پیش مسابقاتی مثل فیوچرز در همین جزیره کیش برگزار می شد که شرایط خوبی را برای داوری مردان مهیا می کرد و باعث  تقویت رزومه و تجربه آنها می‌شد. چنین رویدادهایی می‌تواند کمک بزرگی برای مردان در رسیدن به نشان سفید بعد از گذراندن کلاس های آموزشی باشد.

وی به نقش فدراسیون در این خصوص اشاره کرد و گفت: فدراسیون تلاش کرد که زنان داور را جمع کرده و پس از غربالگری شرایطی را برای آنها فراهم کند؛‌ اما متاسفانه به دلایلی، خود فدراسیون به این نتیجه رسیده که کسب نشان سفید برای زنان به دلیل محدودیت های موجود در مسابقات و دیدگاه های سازمانی امکان پذیر نیست.

خیام باشی در ادامه به محدودیت دیگر داوری زنان اشاره کرد و افزود: یکی دیگر از محدودیت‌های بانوان دیدگاه های سازمانی نسبت به زنان جامعه است. این ارگان‌ها با داوری زنان برای مسابقات مردان موافق نیستند.همچنین عدم میزبانی مسابقات در کشور را هم می توان یکی دیگر از محدودیت‌ها دانست.

وی به ناامیدی برخی از داوران زن اشاره کرد و اظهار داشت: من شخصا بسیار امید داشتم تا یک روز بتوانم نشان سفید را از آن خود کنم. همچنین برای رسیدن به این مرحله زبان خود را هم تقویت کردم اما متاسفانه اکنون چندان امیدوار نیستم و فکر نمی کنم چنین چیزی در افق کاری خودم و دیگر همکاران زن متصور باشد.

این داور تنیس افزود: البته این روزها داوری مردان هم از حال و روز خوبی برخوردار نیست. زیرا عدم ارتباط با سایر کشورها از تجربه داوری آنها کاسته است. در مجموع به نظر من اصلی ترین نهادی که می تواند در این زمینه تلاش و کمک بیشتری کند کمیته داوران کشور است که البته همه چیزبه طور کامل هم در اختیار این مجموعه نیست. البته باید اشاره کنم که من شاهد تلاش کمیته داوران دریکی دو سال اخیر بوده ام که متاسفانه به نتیجه نرسید و مساله رفع محدودیت داوری زنان متوقف شد.