به گزارش روزنامه اخبار کیش از ایرنا، جزیره «کیش» درهمان روزهای نخست تشکیل این فدراسیون، مقر آن اعلام شد تا ضمن بهره مندی از ظرفیت و زیرساخت‌های کم نظیر موجود در این جزیره مرجانی برای قهرمان پروری، در توسعه گردشگری ورزشی منطقه نیز نقش آفرینی کند؛ اما آنگونه که امروز شاهد آن هستیم مقر این فدراسیون در «کیش» به طور کلی تعطیل شده و زمینه‌ سازی لازم برای انتقال آن به تهران در حال انجام است.

تعطیلی مقر فدراسیون بادبانی در کیش، پرداخت نشدن به موقع حق عضویت در مجامع ورزشی بین المللی، عدم دسترسی ورزشکاران به قایق‌ها، عزل دبیرکل فدراسیون و ناتوانی در اعزام به مسابقات بین المللی، استعفای سرپرست کمیته کلاس‌های این فدراسیون به عنوان تخصصی‌ترین کمیته آن، از جمله مواردی است که طی چند ماه گذشته در فضای خبری به آن پرداخت شده است.

از آنجایی که جزیره کیش به عنوان یکی از باد خیزترین مناطق ساحلی کشور، ظرفیت بی نظیری در توسعه رشته بادبانی دارند، به سراغ «علیرضا رومنده» رییس هیات بادانی جزیره رفتیم تا در این زمینه گفت و گویی با او داشته باشیم.

روند توسعه رشته ورزشی بادبانی را چگونه می‌بینید؟

پاسخ: بادبانی هرچند در ایران یک رشته ورزشی نوپا است، ولی سابقه دیرینه‌ای در کشور دارد و بسیاری از کارشناسان جهانی حتی بادبان‌های سه گوش را منتسب به ایران می‌دانند.

باید بپذیریم که در این رشته ورزشی با مشکلات مختلفی دست و پنجه نرم می‌کنیم؛ تجهیزات مربوط به بادبانی در گذشته به صورت گلخانه‌ای در اختیار فدراسیون قایقرانی بود که با تشکیل فدراسیون بادبانی عملا همان روند گذشته ادامه یافت. متاسفانه در توسعه زیرساخت‌هایی همچون تربیت داوران، مربیان و ورزشکاران اقدام جدی نشده و تلاش‌ها برای ایجاد یک یا چند پایگاه تخصصی برای این رشته ورزشی بی نتیجه مانده است.

در همین جزیره کیش ورزشکاران خوبی فعال هستند که تلاش داریم به دور از اختلاف سلیقه آنان را دور هم جمع کنیم؛ تا حدودی ساختار لازم برای تشکیل یک خانواده از ورزشکاران بادبانی ایجاد شد ولی خروجی مد نظر را هنوز به دست نیاوردیم. ما برای میزبانی از رویدادهای بین المللی نیازمند آموزش تیم تکنیکال هستیم که متاسفانه تاکنون اقدامی جدی از سوی فدراسیون نشده است و این یک ضعف اساسی است. در کیش به دنبال پر کردن قاعده هرم برای تربیت ورزشکاران هستیم تا به تربیت ورزشکاران به سمت ورزش قهرمانی این رشته حرکت کنیم.

پیش‌تر اخباری مبنی بر تقسیم تجهیزات بادبانی به مناطق و استان‌ها به شکل غیرکارشناسی و سلیقه‌ای آن هم پس از تعلل یک و نیم ساله منتشر شده بود، آیا آن را تایید می‌کنید؟

پاسخ: بله؛ تجهیزاتی که در انبار فدراسیون قایقرانی بود بی دلیل تا بیش از یکسال همانجا رها شده بود. در زمانی که طرح تقسیم مطرح شد، اعضای متخصص فدراسیون بسیار تلاش کردند تا این موضوع به صورت کارشناسی و بر اساس یک شیوه نامه مدون و شفاف صورت گیرد. اما در نهایت تجهیزات بر اساس نگاه فنی و علمی توزیع نشد.

بهتر است بدانید با توجه به اینکه بیشترین دوره‌های آموزشی بین المللی بادبانی در طول سال‌های گذشته در کیش برگزار شده است، اما هنوز هیچ اقدامی در خصوص اختصاص تجهیزات به کیش را شاهد نیستیم؛ حال نیز شرایطی به وجود آمده که حتی بقای این فدراسیون در هاله‌ای از ابهام است.

آیا باید منتظر خبری در رابطه با فدراسیون بادبانی باشیم که به بقای آن اشاره کردید؟

پاسخ: بله اخباری مبنی بر ادغام و یا حتی انحلال فدراسیون بادبانی به گوش می‌رسد که امیدواریم با اصلاح روند و حاکمیت تخصص بر آن، این اخبار صحت نداشته باشد. بادبانی ۱۰ مدال المپیکی و ۱۴ مدال آسیایی دارد و تنها رشته ورزشی است که در دریا و به دور از ساحل می‌توان آن را برگزار کرد.

برنامه‌ای برای برگزاری دوره‌های آموزشی داشتید؟

پاسخ: تقریبا غالب دوره‌های آموزشی کلیدی بادبانی کشور در کیش برگزار شده است. دوره مربیگری بین المللی کایت بردینگ در سال ۹۶، دوره آموزشی مدیریت سیلینگ در سال ۱۴۰۰ و پس از ۱۵ سال وقفه و دوره آموزشی افسر مسابقات ملی سیلینگ در کشور که با تلاش‌های حمید شمالی دبیرکل سابق فدراسیون برگزار شد؛ باید اذعان کنیم که هیچ حمایتی از سوی فدراسیون در برگزاری دوره صورت نگرفت و اگر احساس مسوولیت فردی و حمایت‌های بخش خصوصی نبود، همان نیز برگزار نمی شد.

بنظر می آید فدراسیون بادبانی بیشتر علاقه دارد که برنامه‌ها به طور کامل توسط هیات‌ها، مراکز و بخش خصوصی اجرا و پشتیبانی شود و فقط شوآف و عکس یادگاری برنامه برای آنان باشد که اینگونه نمی‌شود ادامه داد. اگر قرار است که همه امور را جامعه بادبانی در خطوط ساحلی انجام دهد، پس دقیقا فدراسیون بادبانی با چند میلیارد بودجه دولتی و پرسنل اداری و اجرایی چه نقشی خواهد داشت؟!

چرا مقر فدراسیون در جزیره کیش تعطیل شد؟

پاسخ: ما هیچ دلیل منطقی برای آن پیدا نمی‌کنیم؛ اگر برای دریا می خواهیم تصمیم گیری کنیم باید این اتفاق در رکنار ساحل رخ دهد؛ «کیش» یکی از بهترین نقاط بادخیز دریایی کشور است که در هر چهار فصل سال می‌توان از آن استفاده کرد؛ ما در کیش مشکلی در مباحث اقامتی و فضای لازم برای تمرینات و حتی مسابقات بین المللی نداریم و همین موضوع یک ظرفیت بی نظیر برای منطقه محسوب می‌شود. این رشته ورزشی نه تنها آلایندگی دریایی ندارد بلکه می‌تواند هم راستا با سیاست‌های دولت ارز آوری نیز داشته باشد.

خوشبختانه سازمان منطقه آزاد کیش نیز حمایت خوبی از فدراسیون بادبانی از بدو تاسیس انجام داد؛ آنان یک ساختمان دو طبقه رایگان در اختیار فدراسیون قرار دادند و حتی با وجود تعهد نداشتن، اقدام به تجهیز کامل مقر فدراسیون کردند اما باید قبول کرد که فدراسیون بی تدبیری کرد.

رییس فدراسیون بادبانی پس از افتتاح مقر این فدراسیون در کیش حتی یک بار به دفتر آن مراجعه نکرد و معتقدیم هیچ عذری در این رابطه پذیرفتنی نیست. البته پس از جدا شدن اجباری دبیرکل سابق، مقر این فدراسیون در کیش تعطیل شده ولی هنوز رسما منتقل نشده است، اما تفکر حاکم بر فدراسیون در تلاش برای حذف کامل کیش است.

به ارز آوری این رشته ورزشی در کیش اشاره کردید؛ لطفا بیشتر توضیح دهید؟

پاسخ: این رشته ورزشی می‌تواند نقش بسزایی در توسعه گردشگری ورزشی در منطقه ایفا کند؛ در مرحله اول برای رشته‌ای همچون کایت بردینگ ما نیازمند زیرساخت‌های اولیه همچون دوش کنار ساحل و محل نگهداری تجهیزات هستیم؛ این امکانات باید توسط حاکمیت ایجاد شود و بخش خصوصی نمی‌تواند به موضوع زیرساخت ورود کند.

در بخش شناورهای بادبانی، آنها حتی اجازه تردد در اقیانوس را دارند که این برای گردشگران می‌تواند بسیار جذاب باشد؛ رشته بادبانی این را القا می‌کند که باد و طوفان در دریا می‌تواند وحشت آفرین و تعطیل کننده دریا نباشد؛ علاوه بر آن هیچ آلایندگی زیست محیطی برای دریای مرجانی کیش ندارد و بسیار حائز اهمیت است.

شرایط آب و و هوایی و جغرافیایی جزیره کیش برای میزبانی از رویدادهای بین المللی بادبانی بی نظیر است و تحقق آن با یک نگاه تخصصی به ماجرا اصلا دور از انتظار نیست. ما حتی یکبار تا میزبانی فینال قهرمانی جهان رفتیم.

اما اینکه انتظار داشته باشیم که بخش خصوصی تمامی کار و هزینه‌ها را به دوش بکشد یک انتظار بی جا و اشتباهی است که برخی عزیزان دارند؛ وقتی رسانه‌های ملی در پوشش اخبار رویدادهای ورزشی برای انتشار لوگوهای اسپانسرهای بخش خصوصی مشکل دارند، نباید انتظار داشت که این بخش تمام و کمال پای کار باشد.

در تامین تجهیزات مورد نیاز با مشکل مواجه هستید؟

پاسخ: تمامی شناورهای بادبانی وارداتی است و هزینه بالایی دارد؛ اخیرا برخی از شرکت‌های دانش بنیان به حوزه ساخت شناورهای بادبانی ورود کرده‌اند که جای امیدواری دارد؛ البته تولیدکنندگان داخلی این محصول برای رقابت نیازمند تولید انبوه و با کیفیت آن جهت رقابت با تولیدکنندگان جهانی هستند.

متاسفانه امروز نگاه تخصصی در فدراسیون بادبانی رو به روز کم رنگ‌تر می‌شود و این می‌تواند با خروج اجباری متخصصین امر یک نقطه بحرانی برای این رشته ورزشی باشد.