به گزارش روزنامه اخبار کیش از ایسنا،شمشیربازی  ایران با وجود اینکه سه اسلحه دارد اما روی پاشنه سابر می‌چرخد. اسلحه سابر باعث زنده نگه داشتن شمشیربازی ایران شده است تا همچنان در آسیا و جهان مدعی باشد. با این حال به نظر می رسد باید نگران آینده این اسلحه بود چراکه وقتی بازیکنان شاخص آن که تعدادشان به اندازه انگشتان یک دست است، از تیم ملی جدا شوند، مشخص نیست چه اتفاقی برای سابر مدعی رخ دهد.

تیم بزرگسالان ایران در چهار، پنج بازیکن خلاصه می شود و سال ها است این بازیکنان بار اسلحه سابر را به دوش می‌کشند و طبیعی است که در آینده به فکر خداحافظی بیفتند اما نکته این است که بجای آنها قرار است چه کسانی جایگزین شوند؟

محمد رهبری در جدیدترین صحبت‌های خود عنوان کرد، شاید بعد از المپیک پاریس تصمیم بگیرد که خداحافظی کند. این صحبت رهبری می‌تواند تلنگری برای فدراسیون باشد که اگر رهبری واقعا خداحافظی کند، چه کسی را در حد و اندازه او داریم تا جایگزین شود؟

پشتوانه سازی در شمشیربازی خلاصه شده به اینکه هر از چند گاهی برای رده های سنی اردو برگزار شود و یا دو، سه نفر از آنها مدتی در اردوی بزرگسالان همراه بازیکنان تیم ملی تمرین کنند اما آیا با این برنامه نصف‌ونیمه فاصله بین بزرگسالان و جوانان جبران شده است؟

فدراسیون، مسابقات انتخابی داخلی در اسلحه های مختلف برگزار می‌کند اما خروجی این مسابقات چه چیزی است و چه برنامه جدی برای نفرات منتخب وجود دارد؟ قرار است به مسابقات بین‌المللی و یا کمپ‌های بین‌المللی اعزام شوند یا برنامه دیگری برای آنها وجود دارد؟

جدا از بحث سابر، در اپه و فلوره هم هنوز اقدامات چشم‌گیری که نشان از پیشرفت باشد، دیده نمی‌شود و تنها مسابقه انتخابی داخلی برگزار می‌شود. یکی از نفرات اصلی تیم اپه هم با وجود اینکه سن کمی دارد، مهاجرت کرده است و آیا در حال حاضر برای او جایگزینی وجود دارد؟

 در هر دو بخش مردان و زنان با برگزاری یکی، دو مسابقه انتخابی و گذاشتن اردو آن هم هر چند ماه یکبار، نمی‌توان پیشرفت خاصی را شاهد بود. برای دو اسلحه اپه و فلوره مردان و زنان قدم بزرگی برداشته نشده است و اگر فدراسیون برنامه‌ریزی جدی برای ساختن پشتوانه قوی در سابر هم نداشته باشد،  در آینده نه چندان دور مدال آسیا هم تبدیل به آرزو می‌شود.