به گزارش روزنامه اخبار کیش از ایرنا، عصر یکی از روزهای فروردین راهی هتلی شدم که در آن مردانی از جنس رستم چند روزیست مهمان کیش هستند؛ با راهنمایی مهماندار هتل راهی زیر زمین شدیم در نیمه راه صداهایی بلند از این مردان به گوش می‌رسید، صداهایی که نشان می داد آنان سخت در تلاشند تا همچون اسطوره‌های خود نام ایران و ایرانی را جاودانه کنند.

قسمت های مختلف باشگاه ورزشی هتل را رد می کنم تا به سالن وزنه برداری برسم همان جایی که هشت قهرمان ملی در حال تمرین برای رسیدن به آرزوهای خود و تحقق بخشیدن به انتظارات مربی هایشان هستند.

کوچکی و تنگ بودن فضای سالن نه که به چشمم نیامد چرا که اتفاقا در همان نگاه اول توجه ام را جلب کرد اما وقتی شور و تلاش این بزرگ مردان بی ادعا را دیدم رشته افکارم پاره شد و ناخوداگاه گره خورد به ویلچری که پای سکوی تمرین ورزشکاران پارک شده بود.

برای اولین بار دیدن ویلچر کامم را تلخ و نگاهم را پر از قضاوت های عجولانه نکرد بلکه پر شدم از شورو احساس برای عکاسی از لحظه های پر از زندگی و نشستن پای صحبت های مردانی از جنس اراده و امید.

تلاش چهارم

نایب قهرمان مسابقات وزنه برداری جهان در سال ۲۰۱۹ با آنچنان انرژی مثبتی سلامم را پاسخ داد که فراموش کردم چند لحظه پیش در حال تمرین و مهار وزنه های سنگین بود، به سراغش برای شنیدن حرف هایش رفتم که با نفس های بریده بریده و آغشته به خنده گفت: برادر رخست بده، چشم حرف هم می زنیم.

علی اکبر غریب‌شی که عرق از سر رویش چون سیل جاری و موج امید روانه ساحل چشمانش است با نیم نگاهی به وزنه های روبرویش می گوید: در دسته منفی ۱۰۷ کیلوگرم وزنه می‌زنم و تاکنون سه بار به رکورد جهانی این وزن حمله‌های ناموفق داشتم.

چشم به ۳۰ روز دیگر دوخته که قرار است در مسابقات انتخابی المپیک گرجستان دوباره به رکورد ۲۴۷ کیلوگرم حمله کند و آن را به زانو دربیاورد.

با لب های غرق در لبخند به هم قطارش که تمرینش تمام شده اشاره می کند و بدونه اینکه حرفی بزند متوجه می شوم که نیاز به استراحت دارد و باید گزارشم را با احمد امین زاده که در دسته مثبت ۱۰۷ کیلوگرم (فوق سنگین) برای تیم ملی وزنه می زند تا برای حضور در مسابقات پارآسیایی ۲۰۲۱ چین آماده شود، ادامه دهم.

به رنگ طلا

امین زاده خون‌گرم از خطه خوزستان یادی می کند از ویروس کرونا و می گوید: پیش از شیوع این ویروس با مهار وزنه ۲۶۰ کیلوگرم رتبه اول رنکینگ جهان در سال ۲۰۲۰ را کسب کردم، اما به علت همه‌گیری این بیماری در برگزاری تمرینات وقفه افتاد و موجب افت رکوردم شد.

تلاش در کف دستانش که از سنگینی تمرینات قرمز شده بود خودنمایی می کرد تا اینکه با گفتن این جمله که در مسابقات ملی مجددا به رکورد قبلی خود برگشته، ثابت کرد تلاش پیشه اوست و او با همین توشه با ارزش توانسته در این مسابقات با مهار وزنه ۲۵۵ کیلوگرم با ۱۴ کیلوگرم اختلاف با نفر دوم، در سکوی اول قهرمانی کشور بایستد تا انگیزه ای مضاعف برای کسب طلای مسابقات پارآسیایی داشته باشد.

امین زاده می‌گوید: آویزان شدن مدال خوش رنگ طلا به گردن هر ورزشکار و تلاش برای اضافه کردن افتخار به افتخارات ایران اسلامی هدف هر ملی پوشی است در این راه من و دیگر یاران تیم ملی وزنه برداری جانبازان و معلولان در تلاش هستیم همچون قهرمانان گذشته افتخار آفرین باشیم.

قهرمانان نمی میرند

امید تیم ملی با صدای بلند و لحنی آغشته به خنده و شوخی سومین چراغ مصاحبه این گزارش را روشن می کند تا منصور پورمیرزایی باشد که از اعماق سینه اش نفسی بالا بکشد و چشمان نافذش پر از احساس کمبود شود و بگوید: قهرمانان نمی میرند اما کو تا جهان سیامندی دیگر به خود ببیند.

پورمیرزایی در دسته مثبت ۱۰۷ کیلوگرم برای تیم ملی وزنه می زند و قرار است در مسابقات پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو جانشین سیامند رحمان باشد تا بار دیگر سیامندوار پرچم ایران را در سکوی افتخارات جهانی همراه با هم‌قطارانش به احتزاز در بیاورند.

مانند کسی که بخواهد راه پیش رویش را به خودش یادآوری کند به آینه روبرویش خیره می شود و می گوید: حساسیت ها در مسابقات پارالمپیک بالا است و رقبای سرسختی از کشورهای مختلف از جمله عراق، روسیه و اردن دارم اما در تلاش هستم تا در مسابقات انتخابی گرجستان رکوردهای قبلی خودم را حداقل بین یک تا پنج درصد افزایش بدهم تا با حاشیه امن بهتری به مسابقات جهانی اعزام شویم”.

پورمیرزایی که انگار تازه خستگی تمرین دارد از تنش می رود، نمی تواند اشتیاق بودن در جمع دیگر هم تیم‌هایش را پنهان کند و از من می خواهد به جمع آنها که در گوشه دیگر سالن مشغول گرفتن توصیه و راهنمایی های مربیشان هستند، بپیوندیم.

صمیمیت این جمع را نمی شود با کلمات توصیف کرد به طوری که تصمیم گرفتم مصاحبه از دیگر اعضای تیم را به جملات زیبا و دلنشینی که در این جمع توسط این سه قهرمان گفته شد ختم کنم، براستی سامان رضی چه زیبا گفت که بچه های تیم ملی خانواده دوم او هستند تا همین بهانه ای شود برای روح‌الله رستمی تا بزرگترین هدف این خانواده را کسب افتخار برای کشور اعلام کند و امیر جعفری راه رسیدن به این هدف بزرگ را تداوم حمایت مسوولان بداند.

  تلاش برای طلایی ماندن

پر و بال تیم یا همان به گفته ورزشکاران سرمربی ما را با گفته هایش همچون قهرمانانی که در حال پرورششان است به اوج این گزارش می کشاند و می گوید: ایران هم اکنون با توجه به رکورد ۳۱۰ کیلوگرم سیامند رحمان حداقل برای چند سال آیند همچنان روکورددار جهان خواهد بود که به همین دلیل کسب مدال طلای مسابقه پارالمپیک توکیو مهمترین هدف تیم ملی است.

علی اصغر رواسی در ادامه با نگاه امید وارانه به تمرینات اعضای حاضر در تیم می افزاید: تیم هم اکنون از آمادگی ۸۰ تا ۹۰ درصدی برخوردار است و در صدد هستیم با کسب بهترین سهمیه‌ها در مسابقات قهرمانی گرجستان با حداکثر آمادگی به مسابقه پارالمپیک توکیو اعزام شویم.

وی یاد آور می شود: جمهوری اسلامی توانسته در المپیک ۲۰۱۲ لندن قهرمان جهان شود و انتظار داریم با حفظ و ارتقای سطح آمادگی فعلی، مجددا مدال قهرمانی جهان در مسابقات توکیو ژاپن توسط منصور پورمیرزایی و دیگر اعضای تیم را به ایران بیاوریم.

رواسی در خصوص تداوم اردوهای تیم ملی تا زمان حضور در مسابقات پارالمپیک نیز می گوید: برپایی اردوی دیگر تا ۲۷ اردیبهشت زمان اعزام به مسابقات قهرمانی گرجستان ادامه دارد و پس از آن نیز تا اواخر مرداد (تاریخ اعزام به ژاپن) نیز اردوهایی تدارک دیده شده است.

سرمربی تیم ملی وزنه برداری جانبازان و معلولان، تیم‌های ملی چین و مصر و ورزشکارانی از کشورهای مکزیک، کره جنوبی روسیه، نیجریه و مالزی را رقیبان اصلی ایران در این مسابقات دانست.

حامد صلحی پور در وزن ۹۷ کیلوگرم و نادر مرادی در وزن ۷۲ کیلوگرم ، دیگر ملی پوشان پارالمپیکی حاضر در این اردو هستند که زیر نظر علی فخر آور مربی تیم ملی تمرینات خود را انجام می‌دهند که به دلیل تایم استراحت در محل تمرین حضور نداشتند.

تیم ملی وزنه‌برداری معلولان و جانبازان همواره از گروه‌های پرافتخار کاروان ایران در مسابقات پارالمپیک است که چهار بار رکوردهای این مسابقه در سه دوره قبلی توسط قهرمانان ایران از جمله سیامند رحمان (۲ بار)، مجید فرزین و حمزه محمدی در وزن های مختلف جابجا شده است.

ورزش حرفه ای به خودی خود عرصه ای سخت و طاقت فرسا است که هرکسی توان فتح قله های موفقیت آن را ندارد بلکه شیرمردان و دلیر زنانی را می خواهد که همچون بزرگ مردان تیم ملی وزنه برداری جانبازان و معلولان فارغ از هر چالشی با تلاش و امید به جنگ مشکلات بروند و آنها را از پای در بیاورند.

 اردو  تیم وزنه برداری معلولان از ۱۶ فروردین ماه آغاز شده و به مدت ۲۴ روز در سالن بندنسازی هتل ایران کیش در ۲ نوبت صبح و عصر ادامه خواهد داشت.