امروز : سه شنبه, ۲۵ اردیبهشت , ۱۴۰۳ - 7 ذو القعدة 1445
جلوه های ایثار
در روزگاری نه چندان دور، تجاوز رژیم بعثی عراق بر ایران تحمیل شد و مردم در طی هشت سال با همه جان و مالشان در برابر دشمن جنگیدند و دفاع کردند تا خاک و ناموسشان را از چنگال رژیم اشغالی نجات دادند.
اما حدود چند ماهی است که کشور دچار جنگی دیگر شده است جنگی که سلامت جسمی و بعضأ روحی ما را هدف گرفته است.
مقابله با ویروس کرونا خود یک جنگ است و مراکز بهداشتی و بیمارستان‌های کشور هرکدام یک جبهه و پزشکان و پرستاران مدافعان و مبارزان این جنگ هستند.
واما با نگاهی دقیق تر به دور و برمان جلوه‌های زیبایی از همدلی و همکاری فرشتگانی را میبینیم که گاهی چشممان را نمناک میکند…
آقای جان محمدباقریان،یکی از همین ایثارگرانی است که داوطلبانه و با وجود بیماریهای متعدد جسمی ،چندین روز است با جان و دل در کنار کادر بهداشتی درمانی و به قول خودش تا پای جان ایستاده است.
می گوید،از زمانی که شنید این میهمان ناخوانده وارد کشور عزیزمان و کیش زیبا شده آرام و قرار ندارد…
میگوید این مملکت را دوست دارم ..کادر بهداشت و درمان رابیشتر…وقتی میبینم که سالها پدر و مادر زحمت می کشند تا یک پزشک و پرستار و کارشناس…تحویل این اجتماع دهند، و همان ها الان دارند با تمام توان برای سلامتی ما تلاش میکنند، نمیتوانم فقط به سلامتی خودم و خانواده ام فکر کنم و بی تفاوت باشم و داوطلبانه آماده همکاری با مبارزان کووید ۱۹ شد.
جان محمدکه جان و سلامتی همشهریانش را واجب‌تر از هر کاری دانسته و با تمام توان در میدان حاضر شده است،وظیفه انتقال نمونه های مشکوک به کرونا از مرکز توسعه سلامت کیش به آزمایشگاه مرجع(بندر عباس )را برعهده دارد.
به گفته ابراهیم مرادی کارشناس مسئول مبارزه با بیماریهای مرکز توسعه سلامت کیش،هفته ای چند بار مسیر(دریایی-زمینی) کیش به بندر و بالعکس را با تمام سختی و مشقت به عشق خدمت به مردم طی میکند تا نمونه ها بصورت ایمن و در اسرع وقت به آزمایشگاه مرجع رسیده و با تشخیص به موقع افراد مبتلا زنجیره انتقال بیماری قطع شود.
آقای باقریان هدف خود از شرکت در این حرکت خدا پسندانه را شکست کرونا می داند واز همه مسئولان و همه کسانی که توانایی خدمت در این عرصه را دارند درخواست میکند، همراه کادر بهداشت و درمان باشند و تسهیلات لازم را فراهم کنند تا با حمایت هم و به مدد الهی کرونا را شکست بدهیم.
جان محمد گفت ،جان عزیزان رفته را نمی‌توان برگرداند پس امروز وظیفه همه ما کمک کردن به کادر بهداشت و درمان برای نابودی کرونا است.
و آخرین جمله آقای جان محمد باقریان….هستم تا آخرین لحظه در کنار مبارزان خط مقدم کووید ۱۹
با آرزوی صحت و سلامت برای همه عزیزانی که مستقیم و غیر مستقیم در حال نبرد نابرابر با ویروسی هستند که چند ماهی است آرامش را از جهان گرفته….
خدایا خودت حال زمین را خوب کن..
تفتی
مسئول روابط عمومی مرکز توسعه سلامت کیش
این مطلب بدون برچسب می باشد.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم تحریریه در سایت منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
در روزگاری نه چندان دور عراق حمله ای گسترده نمود و جوانان این مرز و بوم جانانه در مقابل یورش دشمن دون ایستاده و در هشت سال در مقابل تمام دنیا نه فقط عراق کاری کردند کارستان ، که در آن روزگار هم حقیر همچون قطره ای در دریای بیکران و خروشان این ملت به ایفای سهم خدمت پرداخته و خوشحالم که از این قافله عقب نمانده و در راستای دفاع از وطن خویش سربلند بودم ، اما این بار که سالها از آن ماجرا گذشته بود ، ویروسی ناشناس به جهان حمله ور گردید که این ویروس در نبردی نابرابر در ابتدا چنان حمله ور گردید که جهان را در هاله ای از ابهام فرو برد و متاسفانه کلی از جوانان وطن را در بیمارستانها زمینگیر و خیلیها را مظلومانه به قبرستانها روانه نمود که این سربازان ناشناخته بدون از استفاده از جنگ افزار و چقدر بیرحمانه نه پیر شناخته و نه جوان نه کودک شناخت نه میانسال نه زن شناخت و نه مرد ، ابتدا این ویروس را عده ای مرگ عادلانه نام نهادند اما ، هرگز عدالت حتی در مرگ انسانها هم حاکمیت نخواهد کرد و لذا ما هم خویش را آماده نمودیم تا در کنار کادر مظلوم درمان کشور با این سرباز ناشناس و نا معلوم به مبارزه بایستیم ، و اگر قرار بر مرگ باشد اینبار در کنار این عزیزان هم ایستاده بمیریم ، همانگونه که در این متن آمده علیرغم بیماریهایی که بر تن نهیفم مستولی بودند شب و روز نشناختم و تا پایان یعنی زمانی که در کیش توسط خیران و مشارکت سازمان دستگاه تشخیص کوید ۱۹ خریداری شد ، گاهی بود که در طول هفته شب و روز در مسیر تردد بودم یا در دریا و یا در خشکی بدون از هیچ چشم داشتی ، اما متاسفانه پس از سه ماه بجای یک خسته نباشید معمولی چنان با بی مهری و قهر روبرو شدم که انگار خدمت نکرده و خیانتی از من سر زده بود ، جالب اینجاست که هر کس کلد باکس حامل کیتهای مشکوک را در دست من میدید از من فرار میکرد و در این سه ماه فقط مدیون فرزندان بیکارم هستم که در این مسیر مرا در بیشتر روزها همزاهی نمودند و تقدیری از بچه های بندر چارک که مرا تشویق و همراهی در تامین خودرو و مهیا نمودن مهمانسرا میکردند تا دمی که میرسیدم حداقل کمی استراحت نموده و انرژی بگیرم ، در پایان از خواهر عزیزی که در روابط عمومی مرکز توسعه بودند باید تقدیر ویژه ای نمایم که به این کار بها داده و حداقل ما را امیدوار نمود که هنوز هم ایثار و ایثارگری در جامعه جایگاهی دارد و هستند کسانی که جایگاه ایثار را درک نمایند و همچنین مسولین محترم سایت اخبار کیش که انعکاس گر جلوه های ایثار بودند